Sint-Michiel-en-Sint-Goedelekathedraal

(Sint-Goedeleplein, nabij het Centraal Station)

Reeds in de 9de eeuw bestond op deze plaats een bedehuis ter ere van Sint Michiel. In de 11de eeuw werd het vervangen door een romaans bouwwerk dat tot kapittelkerk werd verheven (1047). De archeologische restanten ervan kunnen worden bezocht, inclusief de restanten van de romaanse crypte, het oudste nog overblijvende bouwwerk binnen het centrum van de stad. Na de overbrenging van de relieken van Sint Goedele kreeg ze de dubbele naam “Collegiale kerk van Sint-Michiel-en-Sint-Goedele”

Men ving de bouw van de huidige gotische kerk aan in 1226. Het heeft meer dan 250 jaar geduurd vooraleer de kerk als voltooid kon worden beschouwd. Dit heeft als gunstig resultaat dat de kerk als het ware een staalkaart is geworden van de
verschillende fasen die de gotiek heeft doorgemaakt. De daarop volgende eeuwen hebben tal van ingrijpende renovaties en restauraties elkaar opgevolgd.

De laatste 20 jaren van de vorige eeuw onderging de kerk tenslotte haar meest grondige restauratie met respect voor de historische authenticiteit van de middeleeuwse bouwers. Als een feniks herrees ze uit de deerniswekkende toestand waarin ze zich bevond.

In februari 1962 kreeg ze de verheven rang van kathedraal en is ze samen met de Sint-Romboutskathedraal te Mechelen de zetel van de aartsbisschop van Mechelen-Brussel.

De stille eenvoud en soberheid van het verrassend helder interieur van de kathedraal met haar overweldigende ruimte en prachtige lichtinval laten geen bezoeker onberoerd. Te bewonderen kunstwerken – te veel om op te noemen – zijn o.a. de glasramen (16de, 17de en 19de eeuw), de kansel (1699) van Verbruggen, schilderijen van Coxcie, barokke sculpturen van Duquesnoy en Fayd’herbe, tal van religieuze kunstwerken in de schatkamer, praalgraven, etc.